সবরিনা শানইয়ায়: একটি নীরবে চিত্র

นี่ไม่ใช่รูปถ่าย… นี่คือความเงียบแบบมีชีวิต!

ฉันถ่ายไม่ด้วยเลนส์… แต่ด้วยลมหายใจของพระอาทิตย์

กล้องถ่ายที่ไหน? เอ้า! เห็นแค่เงาๆ… ไม่มีคลิกเลย!

คนทั้งเมืองวิ่งไล่ตาม‘like’… เราอยู่ในห้องเงียบ กับแสงจางๆ

เพื่อนบอกว่า ‘ต้องมีความหมาย’… แล้วฉันก็แค่นั่งฟังเสียงลมพัดผ่านใบไม้

你们咋看? คอมเมนต์เริ่มตั้งแต่วันนี้เลยนะ!