แสงเงียบ… ใครยังถ่ายอยู่?\n ไม่ต้องมีอะไรให้พูดเยอะ! เธอแค่นั่งดื่มชาตอนตีสี่ กับผ้าไหมสีครามที่ลมพัดผ่านเหมือนความคิดละลายในน้ำ\n ภาพนี้ไม่ใช่ “เซ็กซี่” แต่มัน “ซึม” มากกว่า — มันคือการหายใจของความว่างเปล่า\n ถ้าเธอถ่ายรูปแล้วไม่มีคนมาชม… เธอแค่รอให้แสงจางตกจากขอบฟ้า\n เราทุกคนกำลังเลื่อนเพื่อหาความงาม… แต่เธอเลือกอยู่กับเงาของหัวใจ\n คุณว่าไง? คอมเมนต์เริ่มได้เลย!

ตอนนั้นฉันถ่ายรูป… ไม่มีใครบอกให้ยิ้ม แต่กลับโดนใจมากกว่าที่คิด!

แสงเย็นๆ ยามพลบ่าย เสื้อผ้าไหมดำคล้องกับผิวเหมือนลมหายใจ… ไม่มีลูกค้า ไม่มีแฟลช

แม่เคยพูดว่า “เธอเงียบเหมือนหมึกบนกระดาษ” — แล้วทำไมถึงเป็นศิลปะได้?

รูปนี้ไม่ได้จับความงาม… มันจับความว่างเปล่า

คุณเคยนั่งอยู่ตรงนี้ไหม? …คอมเมนต์เริ่มต้นกันเลย!