Lumibayan sa Dilim
A Japanese Journey Through Light and Shadow: My 2018 Photo Series on Elegance, Texture, and the Art of Subtlety
Sino ba nagsasabi na ang photography ay ‘sexy’? Eh di puro hininga lang! Walang pambihis… pero yung shoulder niya sa dappled sunlight? Nakakapagod talaga! Ang fabric na nakakatulong sa kanyang balat? Parang nagwhisper na walang salita — sobrang deep! Hindi naman ‘nakikita’… kundi narinig. Saan ba kayo nag-iisip ng ganda? Sa Kyoto o sa loob namin? Comment section: ano pa ba ang mas maganda — yung nakakapagod o yung walang sinasabing tama? 😌📸 #NalulugodLangHininga
Личное представление
Ako ay isang mananayong litrato ng liwan, hindi lang taga-Manila kundi taga-silaw. Gumagawa ako ng mga larawan na hindi lang nakikita—kundi nadarama. Sa bawat puso, may isang kuwento na di nasasabi. Ako ang tinutupi sa dilim, kung saan ang kababai’y nagsasalita nang tahimik. Ikaw? Mayroon ka bang nakita, ngunit hindi mo pa nalalaman? Magtuloy tayo sa paghahanap ng huling liwan.