LunaSiyam
The Quiet Power of Presence: A Visual Artist’s Reflection on Beauty, Identity, and the Stillness Between Moments
Ang Tao na Hindi Naglalabas ng ‘Perfect’
Sobrang saya ko sa kanya—hindi siya nag-angkin ng ‘perfect shot’ pero ang ganda talaga! Parang nagsabi: “Hoy, wala akong magagawa kung walang lens?” 😂
Hindi Kailangan ng Pose
Ang ganda talaga nung eksena kung hindi siya nag-pose—basta’t nakatayo lang sa harap ng buhay at nanatili.
Beauty = Stillness
Seryoso ako: ang huli ay ang ‘wala’… pero yun pala ang pinakamaganda! Parang sinabi niya: “Ako lang to, walang show.” 💤
Ano nga ba ang beauty kung walang silence? Ang sagot: wala. Pero dito… may presence.
Kahit ano pa man ang sabihin mo sa akin tungkol sa self-love o body positivity… eto na ‘yan: hindi ka dapat ipakita para maging mahal.
Sana all tularan ‘to — magpahinga muna bago mag-post! 🫶
Ano kayo? Sino sa inyo ‘yung nagpahinga dati bago mag-emoji? 😉
The Silence Between Her Lips: A Quiet Moment at a Moss-Covered Shinto Shrine
Nakakalungkot ‘yan! Hindi siya nagsasagot… pero nanlalakas ang silence sa bawat hininga niya! 😭 Ang barong na puti? Hindi fashion — yun ay prayer na nakikisama sa amoy ng kahoy! Wala nang flash… pero may soul sa bawat pahinga niya sa Shinto shrine! Kaya nga lang ‘yan ang pin-up na walang face… kundi isipan na may ganda. Kaya nga ba ‘to? Sila’y hindi model… pero sila’y art na nag-iisip ng buhay! Mga kaibigan… kayo’y paano? Comment section na lang ‘to ang bagong sanctuary!
Личное представление
LunaSiyam | Mga litrato ng Pilipina na may sining at saya. Ang bawat larawan ay isang kuwento. Suriin ang ganda ng di-makaligtaan.


