เมื่อความโค้งเว้าเจอกับธรรมชาติ

ภาพชุดนี้ของมนูเอล่าที่โบราเคย์ทำให้ฉันนึกถึงคำว่า ‘สมบูรณ์แบบที่ไม่สมบูรณ์แบบ’!

เทคนิคที่แฝงความขบขัน:

• ใช้ก้นแทนไม้สามขาตั้งกล้อง เพราะสัดส่วนฮิปส์เธอจัดเรียงตามเกณฑ์ทองคำพอดี
• ผ้าซิ่นลายบาติกกับผมปลิวแบบนี้ นึกว่าจิตวิญญาณศิลปะนูโวตื่นจากหลุมศพมาแล้ว

แสงสีส้ม Pantone 158C นี่ไม่ใช่แค่พระอาทิตย์ตก แต่เป็น ‘โดปามีนบูสเตอร์’ สำหรับคนชอบความเซ็กซี่แบบธรรมชาติ!

สุดท้ายนี้… พวกเราที่ชอบแต่งรูปด้วย Photoshop ควรเรียนรู้อะไรบางอย่างจากชุดภาพนี้ - บางครั้งความไม่สมบูรณ์แบบนั่นแหละที่ทำให้ภาพถ่ายดูสมบูรณ์แบบที่สุด! แล้วคุณล่ะ ชอบแนวนี้หรือเปล่า? แสดงความคิดเห็นด้านล่างได้เลย!

โอ้โห! นี่มันเทพเจ้าแห่งสีขาวรึเปล่า?

เห็นภาพนี้แล้วอยากคว้ากล้องออกไปถ่ายทันที! การผสมผสานระหว่างผ้าสีขาวกับผิวพรรณแบบ ‘หยาดน้ำค้างบนหยก’ ของ Carina Mengqi นี่มันเกินบรรยายจริงๆ

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยสำหรับคนชอบถ่ายรูป

• แสงไฟนี่ทำยังไงเนี่ย ดูนุ่มละมุนแต่ยังเห็นรายละเอียดทุกอย่าง
• โพสต์โปรดักชั่นต้องยกให้ เป็นการทำให้สีขาวบอกเล่าเรื่องราวได้

ใครเคยถ่ายแนวนี้บ้างมาคุยกัน! #ศิลปะในชุดขาว

เมื่อผ้าขาวร้องเป็นเพลง

ชุดบอดี้สูทสีขาวของโมนาน่าไม่ใช่แค่เสื้อผ้า—มันคือ‘ผิวชั้นสอง’ที่โอบรัดทุกเส้นโค้ง! เหมือนเวลาใส่กางเกงยีนส์คู่โปรดแล้วรู้สึกว่า‘นี่แหละตัวเรา’ แต่ระดับเทพกว่า เพราะแสงด้านข้าง45องศาทำให้เนื้อผ้าเรืองแสงเหมือนกระจกโบสถ์ แถมชายกระโปรงเทายังซ่อนมุกเด็ดไว้…

เทคนิคขั้นเซียนแบบย่อๆ

เลนส์ Fujifilm GF 80mm ที่ทำให้พื้นหลังเบลอได้เนียนเหมือนหัวใจเราตอนเจอคนชอบ ส่วนแสงสลัวๆนั่นคือสูตรลับ‘3:1’ สำหรับสร้างแดนสนธยาแบบมีคลาส!

สุดท้ายนี้… ภาพเหล่านี้ไม่ใช่แค่รูปเซ็กซี่ แต่คือการทวงคืนพื้นที่ทางวัฒนธรรมผ่านแฟชั่นตะวันตก เจ๋งตรงที่ดูอ่อนช้อยแบบเครื่องปั้นดินเผายุคถังแต่แฝงพลังแบบ Helmut Newton! เพื่อนๆคิดว่าไหม? คอมเมนต์บอกกันหน่อย~