Hindi siya model… kundi isang babae na naghuhugas ng ulet sa BGC—nag-iisip lang sa pagkakasalamin ng tadhana! Ang kanyang mata? Hindi para sa likes… para sa silence. Ang ulan? Di pala nagbubugso… naglalabasan lang ng mga alaala na parang tinta sa papel na bigas. Siya’y di nakikita… pero siya ang nakikita. Nakakalungkot? Oo. Pero mas nakakatulog pa ‘yong tahimik niyang ngiti! Kaya nga ba… ikaw ay naghahanap ng model? Oo… pero ang tunay na beauty? Nasa kahinaan niyang silencio.

Sabi ko pa: Ano’ng nais mo? Isipin ba ‘to bilang artwork o bilang pagtutuos? Comment section—hanapin mo ang sarili mong ulan!

Sana ol may nangyari sa paghahawak? Ang white bodysuit na ‘sang-ibut’ ay hindi lang damit… ito’y second skin ni Monana! Nanghihikay ang grey skirt na parang sinulat ng kahapon sa isip — may pleats na parang tula ng isang nag-iisip na dalaga! Saan ba nakuha ang lighting ratio? 3:1? O baka naman yung rim light ay nagsasalita sa mga stitch? Kung anong fashion yan… pareho tayo’y magkakasundo sa BGC habang pinag-uusapan ang kahalagahan ng isip! Comment section paano? Pwede bang i-share ‘yan bilang meditation?

Nakakalimutan na ‘blue dress’ ni Nuomeizi sa Guilin?! Ang damit ay parang umiiyak sa hangin… pero hindi nagsasabing may problema! Ang mga karst mountain ay tila’y sumasagot sa kanya — ‘Sino ba ‘to? Artista o spirit?’ Kaya naman kung tatanong ko… ‘Sana all!’ Dapat next time magpa-isyu ng photo shoot… pero ‘di na siya nagpapalit ng pose… ‘BGC pa rin?’ 😌 Komento lang kayo? #SilentButStunning

Nakikita ko ang mga larawan… hindi para sa likes o shares—kundi para sa tahimik na hininga ng bulaklak sa tanghali! Ang bawat frame ay parang isang pagsisigaw ng kalimutan na walang tinig… pero narinig mo pa rin ‘yung tibok ng puso.’ Hindi ito photobomb—ito’y soulbomb. Kayo咋看? Comment section na lang kasi ang tama’t silid na galing niya!

Sino ba ‘camera’ na ‘sexy’? Hindi naman! Ang photo na ‘yan? Di lang pumipilit sa likes o followers… Nandito lang ang himig ng hininga pagkatapos ng pagkakatupad — parang tisoy sa sinilay na seda! Walang pose. Walang filter. Walang caption na kailangan mag-‘explain’. Ang beauty? Dala mo na lang — parang tinta sa silk: hindi itinatawid… Kaya nga pano mo nakikita ‘yung tahas na silencio? Comment below kung may ganyan ka ring quiet power… O baka naman ayaw mong maging visible?